Literaturoznawca i starożytnik skoncentrowany na Grecji archaicznej i klasycznej, zwłaszcza na transmitowanych ustnie tradycjach poetyckich VII-V w. p.n.e. oraz ich recepcji w późniejszych wiekach. W swoich badaniach śledzi ideologie i konflikty wartości powiązane z opozycją demokracja - oligarchia, tak jak i relacje między polityką oraz pamięcią zbiorową.
Teksty dotyczące tej tematyki publikował w wielu czasopismach naukowych, jak i popularno-naukowych; przez lata współpracował ze stowarzyszeniem Collegium Invisibile, prowadząc warsztaty dla młodzieży, uczestnicząc w programach tutorskich oraz organizując debaty, których celem była popularyzacja nauki.
Tytuł pracy
„Wokół pojęcia díkē: poetyka i ideologia „sprawiedliwości” w tradycji Teognisa z Megary”.
Celem rozprawy dr Skarbka-Kazaneckiego była rekonstrukcja znaczenia i funkcji pojęcia dike w tradycji poetyckiej wiązanej z imieniem Teognisa z Megary: terminu tłumaczonego zazwyczaj jako "sprawiedliwość", który stanowił kluczową kategorię dyskursu normatywnego i politycznego, jaki odnaleźć możemy w archaicznej poezji elegijnej. Eksploatując polisemię tego pojęcia, autor szczególną uwagę poświęcił normom społecznym i moralnym właściwym dla męskich elitarnych kręgów władzy Grecji VII-V w. p.n.e.; zarazem w swojej rozprawie unaocznił założenia ideologiczne wyłaniające się z treści badanego zbioru elegii: pokazał, jak rozważania o "sprawiedliwości" paradoksalnie potrafią służyć legitymizacji niesprawiedliwości w wymiarze politycznym, tak jak i kształtować tożsamość wybranej grupy społecznej.
Odwiedź repozytorium UŁ i przeczytaj tę pracę.
Motto
„Omnes in eo quod sciunt satis sunt eloquentes" ("W sprawach sobie znanych wszyscy są dostatecznie wymowni").
