Tytuł pracy
„Współpraca między łódzkimi zakładami włókienniczymi a Państwową Wyższą Szkołą Sztuk Plastycznych w Łodzi w latach 1945-1989”.
Obroniona praca doktorska dotyczy historii wzornictwa tkanin w powojennej Polsce. Odpowiada na pytanie jakimi metodami władze centralne realizowały postulowany mariaż sztuki i przemysłu. Opisuje jak zmieniało się podejście do nauczania projektowania tkanin, rozwój łódzkiego środowiska artystycznego w okresie PRL, a także jakie role mieli pełnić projektanci sztuki użytkowej oraz jak na rozwój krajowego wzornictwa wpływały oczekiwania i możliwości zakładów przemysłowych. Zajmuje się zagadnieniami dotyczącymi związków sztuki i mody, historią wzornictwa tkanin i mody kobiecej w XIX-XXI w. oraz teoriami dydaktycznymi Władysława Strzemińskiego i Katarzyny Kobro. Został laureatem nagrody za najlepszą pracę magisterską obronioną na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ w 2016 r. Jest zaangażowany w opracowywanie oraz nauczanie metod udostępniania sztuki osobom z dysfunkcjami wzroku oraz słuchu. Uważa, że w przypadku historyka sztuki „oko musi podróżować”, zaspokajać ciekawość i wciąż poznawać nowe.
Odwiedź repozytorium UŁ i przeczytaj tę pracę.
