2022 / instalacja in situ czterokanałowa – cztery monitory z fragmentami filmu, projekcja tekstu, każdy po 21 sekund / kolor / dźwięk / zsynchronizowane / loop
Od kilku lat jesteśmy świadkami ogromnej fali uchodźców uciekających z Afryki, Afganistanu czy Syrii do krajów Unii Europejskiej. Słyszymy o nich wszyscy, niestety najczęściej w kontekście przykrych statystyk – tylu przepłynęło, tylu utonęło, tylu aresztowano lub odesłano. Niosą ze sobą tragiczne historie, ale dla wielu z nas są bezimienni i niemi. Angela, Janahan, Merwa, Michael, Mohamed, Nirmala i Selamawit przeszli trudną i bolesną drogę. Uciekli ze swoich krajów przed wojną, prześladowaniami, czystkami etnicznymi czy z powodu dyskryminacji płciowej. W poszukiwaniu normalnego życia opuścili domy w Ghanie, Sri Lance, Nigerii, Etiopii, Arabii Saudyjskiej i Sierra Leone. Mimo że już wiele przeżyli, są zdeterminowani, by zostawić przeszłość za sobą i walczyć o lepsze jutro w Wielkiej Brytanii. Wydaje się, że osiągnęli cel i mogą rozpocząć nowe życie w Europie. Niestety ich problemy nie skończyły się. Wciąż muszą mierzyć się z alienacją, rasizmem, samotnością, niepewnością jutra, a przede wszystkim długoletnim oczekiwaniem na azyl bez możliwości pracy. W tej sytuacji pojawiają się zwątpienie i pytania o sens życia.
Instalacja powstała na bazie filmu Silence Heard Loud / Najgłośniej słychać milczenie (2022, 71 min), który światową premierę miał na Human Rights Watch Film Festival w Londynie (2022), a premierę polską na 19. Festiwalu Filmowym Millennium Docs Against Gravity.
Po W tym samym mieście, pod tym samym niebem… / In the same city, under the same sky… (2011–2015), Silence Heard Loud / Najgłośniej słychać milczenie stanowi drugi panel tryptyku uchodźczego Anny Konik. Tym razem spotkała swoich rozmówców w Londynie. Film powstał we współpracy z Compass Project na Birkbeck, University of London oraz z Angelą Obi, Janahanem Sivanathanem, Merwą Zen, Michaelem Darko, Mohamedem Alie Jalloh, Nirmalą Kahingalage, Selamawit Berhe i Leslie Topp, Przewodniczącą Komitetu Sterującego Projektem Compass.
Film credits
Scenariusz i reżyseria: Anna Konik; Zdjęcia i dźwięk: Józefina Gocman Dicks, współpraca: Anna Konik; Montaż: Agnieszka Kowalczyk, Anna Konik; Animacja: Anna Chrzanowska Pilarska; Rysunki: Anna Konik; Muzyka i sound design: Wojciech Błażejczyk; Dźwięk i sound design: Adam Sypka; Efekty dźwiękowe: Aneta Bochnacka; Zgranie dźwięku: Sebastian Witkowski, soundmaking; Asysta przy zdjęciach grupowych: Martyna Jakimowska; Dźwięk i wsparcie techniczne: Bartek Dziadosz The Derek Jarman Lab; Kolor korekcja: Przemysław Niedźwiecki PSFC; Postprodukcja obrazu: EBH Sp. z o.o; Tłumaczenie ibo–angielski: Angela Obi; Tłumaczenie arabski–angielski: Merwa Zen; Tłumaczenie amharic–angielski: Selamawit Berhe; Tłumaczenie amharic–polski: Balehager Hiwot; Tłumaczenie geez–polski: Balehager Hiwot, Kesiss Assefa; Tłumaczenie angielski–polski: Jarek Fejdych; Menedżerki projektu: Francesca Snelling, Compass Project i Małgorzata Miśkowiec, Instytut Adama Mickiewicza; Wsparcie oraz pomoc finansowa udzielone przez: Open Society Foundations Education Program; Birkbeck, University of London; Instytut Adama Mickiewicza; prywatni darczyńcy; Creative Europe i-Portunus; Partnerzy filmu: The Compass Project – Birkbeck, University of London i Instytut Adama Mickiewicza; Produkcja: Anna Konik. All rights reserved 2022.
Anna Konik
Z wykształcenia rzeźbiarka, tworzy instalacje wideo, filmy artystyczne, obiekty, fotografię, rysunek i prace in situ z silnym kontekstem przestrzennym. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii w 2012 uzyskała tytuł doktora sztuk pięknych. Wykładała na uczelniach w Salzburgu, Bielefeld, Berlinie, Warszawie, Poznaniu i Dreźnie, obecnie w Akademii Sztuki w Szczecinie i PJWSTK w Warszawie. Była nominowana do Nagrody Fundacji Deutsche Bank i Narodowej Galerii Sztuki Zachęta „Spojrzenia 2009” oraz Paszportu „Polityki”.
Otrzymywała stypendia naukowe i była Artist in Residence między innymi w takich instytucjach jak: Delfina Foundation w Londynie (2019), Landis & Gyr Foundation w Zug (2019, 2007), The Rockefeller Foundation Bellagio Center (2018), Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie (2016/2017), IAS-Nantes, Center for Interdisciplinary Research Bielfeld (2015), IASPIS w Sztokholmie (2011/2012), Wissenschaftskolleg zu Berlin (2008/2009), Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie (2003/2004).
Prace Konik były prezentowane w polskich i europejskich galeriach i muzeach na wystawach indywidualnych i zbiorowych, między innymi w: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (2015/2016, 2009, 2005, 2004, 2000), Narodowym Muzeum Sztuki Współczesnej (MNAC) w Bukareszcie (2015/2016), Centrum Badań Interdyscyplinarnych ZiF na Uniwersytecie w Bielefeld (2016, 2011), The Golden Thread Gallery w Belfaście (2015, 2009), Void Gallery Londonderry (2014), Konstmuseum & Moderna Museet w Malmö (2014), Galerii Arsenał w Białymstoku (2014, 2013), DEPO Gallery w Stambule (2014), Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie (2021, 2014/2015, 2009, 2007), Martin Gropius Bau w Berlinie (2011), Atlasie Sztuki w Łodzi (2011), Max Liebermann Haus w Berlinie (2010), Württembergischer Kunstverein Stuttgart (2010), Städtische Galerie Wolfsburg (2009), Künstlerhaus w Wiedniu (2007). Jej filmy artystyczne pokazywano na festiwalach sztuki i takich festiwalach filmowych jak: 61. MFF w Locarno (2008), 58. Krakowski Festiwal Filmowy (2018), 14. Festiwal filmPOLSKA w Berlinie (2019), MFF w Sztokholmie (2019), Festiwal Filmowy w Zurychu (2019), 25. Festiwal Filmów Żydowskich w Berlinie i Brandenburgii (2019), HRWFF w Londynie (2022), 19. Millennium Docs Against Gravity (2019) oraz w kinach artystycznych. Prace artystki znajdują się w prywatnych i instytucjonalnych kolekcjach sztuki.